Aπο τα μεγαλύτερα σκάνδαλα στην Ελληνική Ιστορία: Να μαθαίνουν οι νέοι πως λειτουργεί το καθεστώς
“Aπο τα μεγαλύτερα σκάνδαλα στην Ελληνική Ιστορία”: Σαν σήμερα, 29 Ιανουαρίου 1965, εισάγεται για συζήτηση στη Βουλή η πρόταση της ΕΔΑ για παραπομπή σε ειδικό δικαστήριο του πρώην πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή και πρώην υπουργών για το σκάνδαλο της “Πεσινέ“.
Το 1960, με πρωτοβουλία του “εθνάρχη” και επιχείρημα την “προσέλκυση επενδύσεων”, είχε υπογραφεί η σύμβαση του Ελληνικού δημοσίου με την Γαλλική “Πεσινέ”. Ήταν η σημαντικότερη προώθηση Γαλλικού κεφαλαίου στην Ελλάδα και προέβλεπε κατασκευή βιομηχανίας αλουμίνας με ετήσια δυναμικότητα επεξεργασίας 200.000 τόνων.
Για την εκτέλεση του έργου συστήθηκε ανώνυμη εταιρεία στην οποία συμμετείχαν και ντόπια κεφάλαια (Νιάρχος) και Αμερικάνικα.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η κυβέρνηση της ΕΡΕ επέμεινε στην επικύρωση της συμφωνίας από τη Βουλή. .αυθημερόν, γεγονός που προκάλεσε αποχώρηση σύσσωμης της αντιπολίτευσης.
Ενας από τους πιο σκανδαλώδεις όρους της συμφωνίας αφορούσε προμήθεια ηλεκτρικού ρεύματος σε εξευτελιστική τιμή από τη ΔΕΗ στην “Πεσινέ”.
Βάσει της συμφωνίας, το Ελληνικό κράτος όφειλε να κάνει επενδύσεις ύψους 125 εκατομμυρίων δολαρίων για την ηλεκτροδότηση της “Πεσινέ”, ενώ η επένδυση της ίδιας της εταιρίας δεν ξεπερνούσε τα 25 εκατομμύρια δολάρια! Οριζόταν επίσης ότι η “Πεσινέ” θα πληρώνει την κιλοβατώρα με τιμή κάτω από το κόστος παραγωγής της από τη ΔΕΗ!
Το αποτέλεσμα ήταν μια ληστεία δισεκατομμυρίων από το δημόσιο. Η “Πεσινέ”, βιομηχανία αλουμινίου, ήταν από τις πλέον ηλεκτροβόρους βιομηχανίες της χώρας. Η συμφωνία, λοιπόν, παραχωρούσε τεράστια κέρδη στην εταιρεία και συσσώρευε τεράστιες ζημιές στη ΔΕΗ, τις οποίες πλήρωνε και πληρώνει ακόμη ο ελληνικός λαός.
Η συζήτηση της πρότασης της ΕΔΑ διήρκεσε έως την 6η του Φλεβάρη 1965. Λίγο πριν από την ψηφοφορία ο πρωθυπουργός, Γ. Παπανδρέου, ζητάει από τους βουλευτές της Ενωσης Κέντρου να ψηφίσουν “κατά συνείδηση”. Αξιοσημείωτη επίσης είναι η απουσία του Ανδρέα Παπανδρέου από την ψηφοφορία.
Τελικά, οι Καραμανλής, Παπαληγούρας και Μάρτης παραπέμπονται με 146, 147 και 144 ψήφους αντίστοιχα. Όταν όμως το πόρισμα φτάνει στην Βουλή (λίγους μήνες μετά, καλοκαίρι 1965) ο Γ. Παπανδρέου τάσσεται υπέρ της παραγραφής.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου